Konya Halk Kültüründe Türbeler

Pîr-i Türkistan Hoca Ahmed Yesevî, Orta Asya'dan yaktigi mesaleyi (egsi) Anadolu'ya atar. Anadolu evliyalari da sembol bir mesaledir. Savasin degil, sevgi ve kardesligin etrafinda toplanan Türkler yeri gelir bir otagin, yeri gelir bir dergâhin gölgesinde törelerinin, imanlarinin, inançlarinin geregi olan ritüelleri ve uygulamalari yaparlar. Türk halkinda ulu kimselere karsi muazzam bir muhabbet olusmustur. Onlara karsi duyulan bu sevgi ve tazim onlarin ölümlerinden sonra da devam eder. Onlari defnettikleri yerler, siradan mezarlardan farkli olarak dizayn edilerek tezyin edilir. Bu mezarlara türbe, yatir, makam gibi özel adlar verilir. Bu kutsal mekânlar etrafinda birtakim inanç ve uygulamalar ortaya çikmistir. Halkin bu kisilere karsi olan muhabbeti evliyalarin hayati ile sinirli kalmamistir. Türbeler etrafinda olusan ve gelisen halk inançlari, türbelerde metfun ulu kisilere karsi halkta var olan sevginin ölümlerinden sonra da devam ettiginin bir göstergesidir. Konya'da halk arasinda metfun ulu kimseler kastedilerek sarf edilen "Konya yerin altindan yönetilen bir sehirdir!" sözü halk kültüründe türbelerin ve yatirlarin etkisini yansitmaktadir.